درمان پوست مرغی؛ لایه بردارهای شیمیایی، کرم‌های رتینول مانند ترتینوئین، میکرودرم ابریشن و...
پوست مرغی، یک مشکل پوستی است که باید ابتدا به پزشک متخصص پوست مراجعه شود؛ زیرا گاهی اوقات تشخیص افتراغی دیگری در این حالت ها وجود دارد به عنوان مثال گاهی سرطان‌های پوستی که سرطان هایی هستند که علائم پوستی را نشان می‌دهند و مشکلاتی مانند قارچ و عفونت هستند که خودشان را به این حالت نشان می‌دهند یا بیماری هایی مانند گزترواستوز و اختلالات پوستی دیگری که حالت مشابه پوست‌های مرغی دارند، میتوانند با ابن عارضه اشتباه گرفته شوند. بنابراین برای تشخیص دقیق حتما باید توسط پزشک متخصص بررسی شود تا با توجه به شرایطتان تشخیص‌های خطرناک رفع شود و درمان پوست مرغی را آغاز کنند.
پوست‌مرغی پا یا کراتوزیس پیلاریس وضعیت پوستی شایعی است که در آن پچ هایی از برآمدگی های حساس روی پوست ظاهر می‌شوند. این برآمدگی های کوچک در واقع سلول های مرده پوست هستند که در فولیکول های مو جمع شده اند. رنگ آنها قهوه ای یا قرمز است.
کراتوزیس پیلاریس معمولا در بالای بازو، ران، گونه ها یا باسن پیدا میشود. مسری نیست و این برآمدگی ها باعث ناراحتی یا خارش نمی‌شوند. پوست‌مرغی در زمستان و پاییز به علت اینکه پوست تمایل دارد خشک باشد بیشتر میشود. همچنین در زمان بارداری ممکن است بدتر شود. برای این وضعیت بی خطر ژنتیکی درمانی وجود ندارد. اما راه‌هایی برای جلوگیری از بدتر شدن آن هست. این وضعیت خود به خود تا سن 30 سالگی بهبودی میابد. ما در این مقاله به علت پوست مرغی شدن بدن و درمان پوست مرغی می‌پردازیم.
شایع‌ترین تظاهر پوست‌مرغی پا ظاهر آن است. برآمدگی‌های واضح روی پوست ظاهر مرغ بدون پر را خواهند داشت. این برآمدگی ها هر نقطه ای از پوست که فولیکول مو وجود دارد می‌تواند ظاهر شود و بنابراین هرگز در کف دست و پا آن ها را نخواهید دید. محل شایع برای پوست‌مرغی بالای ران ها و بازو ها است. در موارد شدید به ساعد وساق پا نیز گسترش میابد.
سایر علائم پوست‌مرغی پا همراه شامل:
♦ قرمزی یا رنگ صورتی مختصر اطراف برآمدگی
♦ خارش و تحریک پذیری پوست
♦ پوست خشک
♦ برآمدگی‌هایی که حالت کاغذ سمباده دارند.
♦ برآمدگی‌هایی که رنگ آنها بسته به توناژ پوست متفاوت است (گوشتی رنگ، سفید، قرمز، قهوه ای یا مشکی)
پوست‌مرغی در 30 تا 50 درصد از جمعیت بزرگسال دیده میشود. پس بیماری عجیب و نگران کننده ای نیس و در افراد سالم هم دیده میشود. با این حال در برخی ممکن است شدید تر باشد یا ظاهر آن برای برخی نامطلوب باشد. دانستن علت پوست مرغی شدن بدن برای درمان پوست مرغی مفید است.
ریشه موها داخل محفظه ای به نام فولیکول قرار دارند. این وضعیت خوش خیم و بی دردسر در اثر تجمع کراتین، که نوعی پروتئین مو است، در منافذ فولیکول ها، به وجود می آید. در افرادی که پوست‌مرغی پا دارند، کراتین منافذ فولیکول های مو را می‌بندد و در نتیجه یک برآمدگی روی فولیکول مو ایجاد میشود.
جایی که در واقع باید مو قرار داشته باشد. اگر برآمدگی را فشار دهید، بدنه ی مو را خواهید دید. علت دقیق تجمع کراتین مشخص نیست اما پزشکان بر این باورند که این بیماری با درماتیت آتوپیک و بیماری های ژنتیکی همراهی دارد.
این وضعیت در افراد با شرایط زیر به طور شایع تری دیده میشود:
♦ پوست خشک
♦ اگزما
♦ ایکتیوزیس
♦ تب یونجه
♦ چاقی
♦ زنان
♦ کودکان یا نوجوانان
♦ دیابت نوع یک
♦ ندرتا سرطان ها
این وضعیت در هر فردی ممکن است به وجود آید اما در کودکان ونوجوانان از همه شایع تراست. کراتوزیس پیلاریس معمولا در اواخر نوزادی یا حوالی بلوغ شروع میشود. معمولا تا اواسط دهه ی سوم زندگی بهبود می‌یابد. تا سن 30 سالگی تقریبا تمام موارد بهبود می‌یابند. در زنان به هنگام بارداری به علت تغییرات هورمونی ممکن است این وضعیت دوباره شروع شود. این تغییرات هورمونی در بلوغ نیز وجود دارد. همچنین در افراد با پوست روشن تر احتمال دیده شدن پوست‌مرغی پا بیشتر است.
نوع ناشایعی از پوست‌مرغی وجود دارد که در آن فولیکول ها دچار فرورفتگی های اسکار مانند می‌شوند. این ضایعات میتوانند در صورت، ابروها، کف سر باشند. در این موارد اسکارها و موهای ریخته قابل برگشت نخواهند بود.
در نمونه برداری از پوست ویژگی هایی از قبیل افزایش کراتین در لایه ی سطحی پوست (اپیدرم)، فولیکول های موی بلوکه شده و التهاب اطراف عروق پوستی دیده میشود. با این حال معمولا نیاز به نمونه برداری نیست و متخصص پوست با مشاهده پوست یا با استفاده از درموسکوپی این تشخیص را گذاشته و پاسخ به درمان پوست مرغی را در ویزیت های بعد بررسی می‌کند.
برای این وضعیت در واقع درمان قطعی وجود ندارد. می‌توان گفت با افزایش سن برطرف میشود. اما راه هایی وجود دارد که ظاهر آنها را تخفیف دهد در عین حال پوست‌مرغی وضعیتی مقاوم به درمان است. بهبودی تا ماه ها زمان نیاز دارد.
یک متخصص پوست می‌تواند به شما پیشنهاد مرطوب کننده پوستی را بدهد تا از خارش و خشکی پوست کاسته شده و ظاهر آن در نتیجه ی راش‌ها و قرمزی های باقی مانده از پوست‌مرغی بهبود یابد. بسیاری از کرم های موضعی نیز میتوانند با حذف لایه سلول های مرده سطحی و جلوگیری از مسدود شدن فولیکول های مو توسط کراتین به بهبودی علائم کمک کنند.
دو تا از شایع ترین مواد تشکیل دهنده کرم‌های مرطوب کننده اوره و لاکتیک اسید هستند. این دو ترکیب با هم به شل شدن و کنده شدن سلول های مرده کمک کرده و باعث نرم شدن پوست خشک می‌شوند. سایر روش های درمانی که پزشک متخصص پوست می‌تواند به شما جهت درمان پوست مرغی پیشنهاد دهد شامل موارد زیر است:
♦ میکرودرم ابریشن (نوعی لایه برداری قوی)
♦ لایه بردارهای شیمیایی
♦ کرم‌های رتینول مانند ترتینوئین
پیش از استفاده از این کرم‌ها با پزشک خود مشورت کنید و به مواد تشکیل دهنده محصول توجه کنید. برخی از محصولات حاوی اسید هستند و باعث ایجاد اثرات جانبی منفی در شما می‌شوند. این علائم شامل قرمزی، سوزش، تحریک و خشکی پوست اند.
کرم‌های دیگری که برای درمان پوست مرغی استفاده می‌شوند کرم های حاوی کراتولیتیک مانند سیالیک اسید، ویتامین D هستند ولی باید در نظر داشت پاسخ به درمان‌های درماتولوژیک ماه‌ها زمان خواهد برد و همچنین احتمال عود و برگشت این برآمدگی ها بالاست. برخی از افراد توسط لیزر نیز درمان می‌شوند. اما چندین جلسه طی یک دوره چند ماهه نیاز خواهد بود.
اگر از ظاهر پوست‌مرغی ناراحت اید، تکنیک هایی برای بهبود آن در خانه وجود دارد. علی رغم اینکه درمان قطعی برای پوست‌مرغی وجود ندارد، راهکارهای خانگی به کاهش برآمدگی، خارش و تحریک پوست کمک میکنند.
♦ دوش آب گرم: حمام کوتاه با آب کرم به باز شدن منافذ پوستی و شل شدن آنها کمک می‌کند. با استفاده از یک برس سفت پوست خود را به آرامی بسابید تا این برآمدگی های بالقوه برطرف شوند. محدود کردن زمان حمام مهم است زیرا حمام طولانی مدت باعث شسته شدن چربی طبیعی سطح بدن و تشدید خشکی پوست و علائم تحریکی میشود.
♦ لایه برداری: لایه برداری روزانه به بهبود ظاهر پوست کمک می‌کند. درماتولوژیست ها توصیه میکنند لایه برداری پوست به آرامی توسط لوفا (بقایای نوعی گیاه) یا سنگ های مخصوص انجام شود.
♦ استفاده از لوسیون آبرسان: لوسیون های حاوی AHA مانند لاکتیک اسید میتوانند پوست خشک را آبرسانی کرده و به افزایش بازسازی پوست کمک کنند. گلیسرین در بیشتر محصولات زیبایی و سلامت پوست یافت می‌شوند که می‌تواند به برطرف کردن این برآمدگی ها کمک کند. گلاب نیز برای کاهش التهاب پوست مفید است.
♦ از پوشیدن لباس های تنگ بپرهیزید. اصطکاک ناشی از پوشیدن لباس تنگ پوست را تحریک می‌کند.
♦ استفاده از دستگاه بخور: این دستگاه هوای اتاق را مرطوب کرده و به بهبود خشکی پوست کمک میکنند.
در صورت وجود برآمدگی‌هایی در سطح پوست که حالت طبیعی ندارند و یا برآمدگی‌هایی که همراه سایر علائم هستند بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا آن را از سایر ضایعات افتراق دهد و تشخیص پوست‌مرغی توسط پزشک متخصص پوست برای شما گذاشته شود. زیرا بر خلاف پوست‌مرغی که بی خطر و عارضه و خود محدود شونده است، بیماری هایی از قبیل پیتریازیس روبرا پیلاریس، ایکتیوزیس ولگاریس و غیره، نیازمند درمان خواهند بود.
نکته مهم دیگر این است که مصرف داروهایی مانند سیکلوسپورین، مهارکننده تیروزین کیناز میتوانند نمایی مانند پوست‌مرغی ایجاد کنند. بنابراین این ها را پزشک از شما خواهد پرسید.
همچینی در صورت وجود پوست‌مرغی در شما، پزشک متخصص پوست با معاینه پوست شما، نوع پوست و نوع مناسب کرم، لوسیون و غیره را برای شما مشخص می‌کند و بهترین برند و ترکیبات متناسب با شخص شما را تجویز میکنند.
پوست‌مرغی وضعیتی بی خطر تر است. این وضعیت از سنین پایین شروع میشود اما خود محدود شونده بوده و تا سن سی سالگی بهبود می‌یابد. البته این در بیشتر افراد صادق است. وضعیت هایی از قبیل خشکی پوست، بارداری، تغییرات هورمونی، تغییرات فصل در بدتر شدن آن موثر هستند.
خشکی پوست از قبیل عواملی است که در صورت درمان شدن با محصولات مناسب می‌تواند باعث بهبود این وضعیت شود. همچنین کاهش تماس پوست با آب با کاهش شسته شدن چربی طبیعی پوست می‌تواند به بهبود خشکی پوست کمک کند. در کل برای درمان پوست مرغی راهکاری قطعی وجود ندارد و محصولات و روش های موجود صرفا به بهبود آن کمک خواهند کرد.